Joga w Polsce zyskuje na popularności. Postanowiliśmy przedstawić ją w nieco szerszym kontekście. Ale jak to zrobić, gdy sami jej nie uczymy?
Współpracując z dziećmi w Ninja Kids, nieodłącznym elementem naszej pracy jest kontakt z rodzicami. Zauważyliśmy, że nie zawsze łatwo jest znaleźć im czas dla samych siebie. „Bliskość” z rodzicami, pozwoliła nam poznać Magdę.
Poprosiliśmy Magdalenę Mańkowską, nauczyciela jogi oraz mamę naszego Ninja Kids’a o wypowiedź na temat jej pasji i jak sama mówi „pracy marzenie”. Praktyka jogi, po solidnym przeczytaniu artykułu, może stać się najlepszą ścieżką w drodze do utrzymania lub odzyskania wewnętrznego spokoju.
Magda zdradziła nam, że do decyzji stania się nauczycielem jogi popchnęła ją strata bliskiej osoby, o czym można przeczytać na samym końcu tego wpisu. W poniższym wpisie czuć dobrą energię, którą przekazujemy Tobie!
Jeśli chcesz zapytać o zajęcia jogi z Magdą, zachęcamy do znalezienia jej na profilu facebookowym: Magdalena Mańkowska
Joga jest dla mnie najkrótszą drogą do bycia zintegrowaną sama ze sobą, do poczucia harmonii i szczęścia.
Joga jest moją codzienną aktywnością, czy mi się chce, czy nie. Jest moją nauczycielką dyscypliny i dzięki jodze zaczęłam pozytywnie interpretować to pojęcie w różnych obszarach życia, a to z tej prostej przyczyny, że jeśli chcemy coś zmienić w swoim życiu, musimy zacząć działać inaczej niż dotychczas, utartym szlakiem bowiem zawsze dojdziemy w to samo miejsce. Jednocześnie nic się nie zmieni jeśli jednorazowo wskoczymy na matę – tu potrzebna jest systematyczność, a więc dyscyplina.
Moja codzienna aktywność na macie jest różna, przeważnie to praktyka asan połączona z oddechem, czasem tylko chwila medytacji w ciszy. Zawsze jednak jest to cenny czas spędzony z ważną osobą – samą sobą. Działanie jogi jest też długofalowe i dalekosiężne. Wypływa daleko poza obszar maty do jogi. Weryfikuje reakcje, zachowania, nastawienie, sposób patrzenia na siebie i innych. Dodaje zdrowej pewności siebie. Czy zawsze jest przyjemnie na macie? Otóż nie. Jest dokładnie jak w życiu czasem wygodnie, czasem nie i trzeba się w tym odnaleźć.
To bardzo ciekawe pytanie. Przeważnie, a szczególnie wśród osób, które jeszcze nie spróbowały jogi, panuje pogląd, że joga to rozciąganie i jest to część prawdy. Zdecydowanie, kiedy już wejdziemy na matę zobaczymy, że joga wpływa na nasze mięśnie. Zatrzymanie ciała w asanie na minutę, czy pół wymaga stabilizacji i angażuje nasze mięśnie, także te głębokie. Ćwiczenia wzmacniające w połączeniu z rozciąganiem i do tego ze spokojnym oddechem to najlepsza kompilacja.
Wzmocnienie przychodzi stopniowo i w sposób łagodny i bezpieczny. Pracujemy z obciążeniem własnego ciała, ruchy są spokojne. Plusem tego rodzaju praktyki jest fakt, że w dużo mniejszym stopniu dochodzi do mikro uszkodzeń mięśni, które odczuwamy jako zakwasy. Żeby jednak zauważyć efekty praktyka powinna być regularna, nawet codzienna i tu ponownie przychodzi wspomniana dyscyplina.
Żyjemy wszyscy w dużym tempie i w ogromnym natężeniu bodźców, reagujemy na wszystko. Nasza przestrzeń zewsząd bombarduje nas informacjami, a ponadto każdy z nas nosi całodobowo nadający „dziennik telewizyjny” w kieszeni. Ktoś nam cały czas mówi, czego potrzebujemy, czego nam brak by czuć się szczęśliwym. W naszej codzienności oddaliliśmy się bardzo od natury, pędzimy, stresujemy się i zapominamy o oddechu.
Tymczasem mamy wystarczająco i wszystko co nam jest potrzebne do szczęścia mamy w sobie. To czego nam potrzeba to odnaleźć drogę powrotną do siebie samych i w moim odczuciu możemy tego doświadczyć na macie do jogi. Tak jak w lustrze możemy przejrzeć się i zobaczyć to co na zewnątrz, tak na macie mamy szansę dostrzec wszystko co dzieje się w naszym wnętrzu. Podczas praktyki oddechowej, będąc w asanie, czy leżąc w relaksie na koniec praktyki całą uwagę kierujemy do obserwacji odczuć płynących z ciała, uważnie obserwujemy nasz oddech… to całe nasze zadanie. Wydaje się proste ale takie nie jest. Często okazuje się, że nasze myśli robią co chcą i zamiast być tu i teraz aktualnie postanowiły zaplanować obiad na następny dzień, listę zakupów albo wędrują do sytuacji z przeszłości i analizy co bym zrobił, czy zrobił inaczej. Jakby nie było nasz małpi umysł skacze z przeszłości do przyszłości zamiast być w teraźniejszości. Jak z tym pracujemy? Akceptujemy te myśli, nie negujemy ich i cały czas wracamy do obserwacji tego co tu i teraz dzieje się w naszym ciele, jak wygląda nasz oddech, jakie jego efekty odczuwamy.
Praktyka jogi uczy nas, że to my decydujemy o tym co tu i teraz, a nie nasz umysł.
Ponadto w sytuacjach stresowych, często doświadczamy zatrzymania oddechu, nawet nie wiemy, że przestaliśmy oddychać. Przywrócenie spokojnego oddechu powoduje reakcję odwrotną do sytuacji stresowej. Zachęcam do włączenia spokojnego oddechu np. gdy stoimy w korku. Pamiętajmy, że naturalnym torem oddechowym jest nos. Wykonujemy spokojne wdechy i wydechy nosem.
Kolejne ciekawe pytanie. Joga w zasadzie nie jest dyscypliną sportową. Różnice są zasadnicze. W sporcie mamy do czynienia z rywalizacją, jest przegrany i wygrany, liczy się wynik albo efekt. W praktyce jogi kierujemy się przede wszystkim szacunkiem do swojego ciała i jego ograniczeń, praktykujemy z uwagą skierowaną do wewnątrz, a nie na zewnątrz. Nie rywalizujemy, nie porównujemy się z koleżanką, czy kolegą na macie obok. Czy to łatwe. No nie. Wyszliśmy ze szkół, w których non stop podlegaliśmy ocenianiu, mamy to wgrane w nasze twarde dyski. A z oceną jest tak, że jeśli wypadamy lepiej od innych to budujemy swoją próżność, jeśli wypadamy słabiej wpadamy w kompleksy, poddajemy się, rezygnujemy z działania. A każdy z nas jest wyjątkowy, niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju. Pojęcie konkurencji traci na znaczeniu.
Można by rzec, że siła w jodze, która rośnie tak jak przy uprawianiu jakiejkolwiek dyscypliny sportowej jest efektem dodatkowym wynikającym z podążania ścieżką jogi, a nie jej celem. Według definicji, asana to pozycja stabilna i wygodna. Ciało ma być mocne, by podążając ścieżką jogi jogin mógł przez wiele godzin utrzymać ciało nieruchomo podczas praktyki medytacyjnej. W świecie zachodnim praktyka jogi bardzo skupia się na pracy z ciałem i bardzo rozbudowała się liczba asan, niemniej zasady praktykowania pozostają bez zmian.
Joga w Polsce ma coraz większe zasięgi i jako społeczeństwo coraz bardziej się na nią otwieramy. Moim zdaniem, to co może powstrzymywać niektóre osoby to mit, że joga ma coś wspólnego z religią i że praktykując jogę wchodzimy w kwestie związane z Bogiem albo jeszcze gorzej oddalające od Boga.
Tymczasem joga, która wywodzi się z Indii i ma ponad 5 tyś. lat i jest jednym z systemów filozoficznych określanym jako Ashtanga joga – ośmiostopniowa ścieżka jogi. W tej ośmiostopniowej ścieżce jogi mamy jamy i nijamy które opisują wartości moralne zbieżne z naszym dekalogiem. Na trzecim miejscu mamy asanę, dalej pranayamyę – praktykę oddechową, potem wycofanie zmysłów, koncentrację, medytację i na końcu samadhi czyli oświecenie.
Na zajęciach jogi przeważnie skupiamy się na asanach, pranayamie, namiastce medytacji.
Oprócz mitów jednak często słyszę faktyczne i realne powody dla których ludzie nie praktykują jogi. Na przykład; jestem nierozciągnięta – ty, nie mam czasu, za dużo mam na głowie i wszystkie te poważne i niepodważalne argumenty są doskonałym powodem, żeby się stawić na macie. Joga może Ci pomóc nabrać elastyczności. Jeżeli nie masz czasu na jakikolwiek ruch to już teraz zaplanuj czas na chorobę. Jeżeli za dużo się dzieje i za dużo masz na głowie to dzięki jodze nauczysz się samoobserwacji i koncentracji, wglądu w siebie i zaczniesz żyć bardziej świadomie. Być może zweryfikujesz sposób w jaki spędzasz czas i będąc na macie w poszukiwaniu przestrzeni w ciele odnajdziesz przy okazji przestrzeń w życiu na to co dla Ciebie naprawdę ważne.
Na to pytanie mogę odpowiedzieć na własnym przykładzie. Decydując się na wybrany kurs nauczycielski musiałam zdać egzamin, który trwał blisko 3 godziny i polegał na poprawnym wykonaniu 50 asan. Przed egzaminem brałam udział w 30 dniowym kursie przygotowującym do egzaminu podczas którego przez 5 dni w tygodniu odbywały się 1,5 do 2 h sesje jogi. Oprócz tego z każdej lekcji były zadania domowe polegające na nagrywaniu filmików pokazujących jak wykonuję poszczególne asany.
Wydawało mi się, że mam całkiem niezłą formę i ten kurs przygotowawczy to zweryfikował. Bez niego nie byłabym w stanie zdać egzaminu.
W tym pytaniu odpowiedz jest bardzo zależna od tego jak jesteśmy zaangażowani, ile czasu możemy przeznaczyć na praktykę, czy zajmuje nas jakaś inna forma ruchu i pracy z ciałem. W moim przypadku ten miesiąc przyniósł zaskakujące efektu; byłam w stanie utrzymać się w chaturandze – pozycji kija, albo wejść do stania na głowie nie zarzucając nóg w górę ale unosząc je powolutku do góry siłą mięśni tułowia co na początku wydawało mi się absolutnie niewykonalne.
Odpowiedź będzie konkretna i może się wydać okrutna ale zapewniam, że taka nie jest. Zgodnie z ajurwedyjskim porządkiem dnia najlepszą porą, żeby zacząć dzień jest wczesny poranek; w naszej strefie pobudka około 5 rano optymalnie. Poranek ma w sobie magiczną moc i jak tylko się jej zasmakuje to człowiek się uzależnia. Jest cicho, umysł jeszcze uśpiony, myśli klarowne. Najlepszy czas na medytację, praktykę afirmacji, oddechu i chwilę pracy z ciałem, w moim przypadku to czas na praktykę własną. Czasem daję sobie godzinę, czasem 20 minut. Taki poranek absolutnie fantastycznie ustawia człowieka na cały dzień. To jest mój sposób ale polecam każdemu. Dla osób początkujących może być trudne zaplanowanie swojej praktyki i tu z pomocą przychodzi Internet i różnego rodzaju jogowe portale, czy kanały jogowe na YT. Jest to opcja jeśli kompletnie nie mamy pomysłu natomiast na pewno nie zastąpi jakości praktyki z nauczycielem, który nas widzi i podpowie co poprawić albo wykonać inaczej, kiedy nasze ciało nie jest gotowe na wykonanie asany w pełnej wersji. Fajnie jest też zakończyć dzień spokojnymi ćwiczeniami i relaksacją. Jakość snu jest dużo lepsza po wykonanej praktyce.
Jeżeli praktykujemy jogę w domu potrzebujemy kawałka podłogi, żeby rozłożyć matę.
Dobrze by było, żeby przestrzeń była Chludna i uporządkowana, żeby nic nas nie rozpraszało. Trudno czasami o ciszę i spokój w domu w ciągu dnia dlatego ponownie poranek poleca się uwadze.
Jeżeli praktykujemy poza domem mamy różne opcje. Osobiście wybrałabym miejsce dedykowane konkretnie jodze, gdzie nie zakłócają praktyki dźwięki dochodzące z innych pomieszczeń np. z siłowni. Warto pójść w kilka miejsc i poszukać takiego, które nam odpowiada, a przede wszystkim warto pójść do kilku różnych nauczycieli i wybrać tego z którym czujemy się najlepiej. Jest też wiele różnych stylów jogi pod względem dynamiki pracy z ciałem; style Yang – angażujące w ruch i wysiłek jak np. Ashtanga Vinyasa Yoga albo style spokoje jak Yin Joga.
Potrzebna nam będzie mata, która jest moim zdaniem najważniejsza. Maty są przeróżne i mają rożne składy i właściwości. Trzeba dobrać ją indywidualnie do naszych potrzeb. Inną wybierze osoba, której dłonie i stopy pocą się podczas praktyki, inną osoby o suchych dłoniach. Wrażliwe kolana będą wolały matę grubszą. Mata do jogi musi dobrze przywierać do podłoża, a my musimy dobrze przywierać do maty. Dobrze dobrana mata daje nam stabilność w praktyce.
Jeżeli chcemy praktykować w domu możemy się wyposażyć w kostkę i pasek do jogi ale nie jest to konieczne; kostkę można zastąpić grubą książką, a pasek np. paskiem od szlafroka. Te akcesoria są pomocne, kiedy brakuje nam zakresu w ciele.
Pojęcie „plan treningowy” i joga jakoś mi się nie łączą. Te same asany można praktykować na różnych poziomach w zależności od naszych aktualnych możliwości i zakresów. Jeżeli przypadkiem trafilibyśmy na pierwsze zajęcia do grupy już praktykującej, nauczyciel jest w stanie tak nas poprowadzić, że sobie poradzimy. Zastosuje pomoce albo zaproponuje pozycje zastępcze. Oczywiście, będąc początkującym, warto dla większego komfortu własnego oraz żeby właśnie się nie zniechęcić, dołączyć do grupy początkującej aby zapoznać się na spokojnie z techniką wykonywania asan od podstaw.
Joga może być doskonałym uzupełnieniem każdej dyscypliny sportowej, super łączy się z bieganiem, nornic walking, tenisem, piłką nożną…
Joga to nie plan treningowy ale plan na zdrowe życie, bo jak już się zacznie to wartości płynące z jogi zaczną się przejawiać w obszarach sięgających daleko poza granice naszej maty. Zaczniemy uważniej obserwować siebie, swoje zachowania, reakcje, myśli, to jak żyjemy, spędzamy czas, co jemy i pijemy, co oglądamy i czego i kogo słuchamy. Czym się tak naprawdę karmimy oraz w co się angażujemy. Zaczniemy baczniej obserwować jakość we wszystkim co nas otacza.
Jeśli przyjrzymy się małemu dziecku wiercącemu się w łóżeczku, chwilę je poobserwujemy możemy zobaczyć jego praktykę jogi. My się tą praktyką pionizujemy i uczymy chodzić. Potem niestety zasiadamy w szkolnych ławkach, fotelach, przy biurkach i nasze biodra i kręgosłupy zapominają co potrafiły ale można to odwrócić, a nawet trzeba bo pełnosprawność to raczej na pewno stan tymczasowy w naszym życiu. Warto zadbać by trwała jak najdłużej.
Po zakończonym kursie jogi cały czas czuję się jakby to był dopiero początek. Jeszcze przed zakończeniem kursu zaczęłam prowadzić zajęcia dla dorosłych i cały czas każde takie spotkanie z uczestnikami moich zajęć jest dla mnie cenną lekcją i inspiracją do tego by się rozwijać i wiedzieć więcej. Dążę do tego by ludzie wychodzili z moich zajęć z poczuciem zintegrowania z samą –ym sobą, zrelaksowani, by praktyka sprawiała, że poczują się lepiej.
Moim ogromnym marzeniem, o którym mówię głośno po to by się spełniło, jest stworzenie miejsca koniecznie w symbiozie z naturą, w którym mogłyby się odbywać warsztaty jogowe lub jakiekolwiek inne warsztaty dla ludzi uczące jak czerpać radość i zadowolenie z bycia tu i teraz.
Hania wlewa we mnie mnóstwo empatii, wysłuchuje z uwagą moje opowieści o wyzwaniach z jakimi się mierzę oraz precyzyjnie parafrazuje to co mówię. Takie podejście pozwala ulepszać usługi, które świadczymy dla rodziców, więc postanowiłem napisać o jednej z twórczyń sukcesu Ninja Kids, której nie widać w pierwszej linii. Dzięki temu wsparciu Ninja Kids coraz ciężej jest nazywać „projektem”, a coraz łatwiej „stylem życia”!
Artykuł przygotowała:
Wiemy jak unikać pecha robiąc odpowiednie rzeczy! Zapisując się poniżej otrzymasz 7 tajemnic, dzięki którym nie przytyjesz. A jeśli tak się stanie, to jest to szczęście, a nie pech! Pobierz i sprawdź za darmo!
2 komentarzy
Do tej pory co nieco słyszałam o jodze, ale jeszcze nigdy żaden artykuł na ten temat mnie tak nie wciągnął! Byłam kiedyś na zajęciach jogi, ale było to tak nieprzyjemne doznanie dla mojego ciała, że szybko się zniechęciłam. A tymczasem Magda pisze: „Czy zawsze jest przyjemnie na macie? Otóż nie. Jest dokładnie jak w życiu – czasem wygodnie, czasem nie i trzeba się w tym odnaleźć.”… i ten ból nagle ma dla mnie sens! 😉 Dziękuję za przyziemne, zrozumiałe opisy i gratuluję realizacji wymarzonej pasji! 😀
Dziękuję za bogaty komentarz i rzucam wyzwanie, abyś spróbowała ponownie 😀